กลางดึก เวลา 23.45 น. ณ โรงพยาบาลลึกลับแห่งหนึ่ง เกิดเหตุการณ์สยองขวัญขึ้นกับเหล่านางพยาบาลสาวสวยทั้ง 7 คน อันได้แก่ พยาบาลนุ๊ก(พลอย ชิดจันทร์ รุจิพรรณ) สาวหวาน สวยและเซ็กซี่, เอ๊ะ (ตาล กัญญา รัตนเพชร) พยาบาลสาวมาดไฮโซ, โจ้ (ดลรส เดชะประทุมวัน)สาวสุดเซ็กซี่ หุ่นดีแต่ชอบการกินเป็นชีวิต, ยิ้ม (โอซา วัง) สาวที่รักการออกกำลังกาย, อรและแอม (บี อำไพรัตน์, เอ็ม อำไพวรรณ เตชะภูวภัทร) ฝาแฝดที่หลงใหลในรูปร่างหน้าตาของกันและกัน สุดท้ายคือพยาบาลตาหวาน (ชล วจนานนท์) หญิงขาว หมวยน่ารัก กำลังถูกตามล่าอย่างโหดเหี้ยม ดังนั้น สิ่งที่นางพยาบาลทั้งเจ็ดต้องทำ คือมีชีวิตรอดให้พ้นสิบห้านาทีสุดท้ายของคืนนี้ให้ได้ แต่ท่าทางจะยากเหลือเกิน เพราะเรื่องราวความสยองขวัญมันสุดวิปริตพิสดารเหนือความคาดหมาย “จะมีใครมั้ยที่จะรอดพ้นเวลาแค่สิบห้านาทีของคืนนี้ไปได้” สวยชิบเป๋ง! ผมเพิ่งได้มีโอกาสดูหนังเรื่องนี้จากดีวีดีที่ทำ package ออกมา (สวยงาม น่าสะสมดีครับ) หลังจากที่ได้ร่วมฟังการสนทนาของเพื่อนๆ แฟนหนังสยองถึงเรื่องราวของหนังเรื่องนี้ เมื่อครั้งที่ “สวยลากไส้” กำลังฉายอยู่ตามโรงภาพยนตร์ มีทั้งแง่บวก และแง่ลบ (มาก) คละเคล้ากันไป ตามแต่ทัศนคติ ความนิยมชมชอบเป็นการส่วนตัว แต่ยังไงก็ตามผมนั่งอยู่ในวงสนทนาครั้งนั้นไม่นานครับ กลัวพวกมันจะสปอยให้ฟังซะก่อน ดูหนังไม่มันกันพอดี โอ้…สวยครับ สวยสมชื่อหนังกันเลยทีเดียว สาว ๆ ทั้ง 7 คน กับอีก 6 บุคลิกลักษณะที่เป็นตัวแทนของสาวสมัยใหม่ พล๊อตเรื่องทำได้เข้าท่าดีครับ บอกถึงพฤติกรรมของสาวสมัยใหม่ได้ชัดเจนและเห็นภาพ การดำเนินเรื่องใช้เวลาเพียง 15 นาทีเป็นตัวบอกเรื่องราวความสยดสยอง สอดแทรกด้วยภาพเหตุการณ์ในอดีตย้อนให้เห็นถึงที่มาที่ไปของเรื่องราวตามแบบฉบับพิมพ์นิยมหนัง thriller / horror ยุคใหม่ ถ้าหากมองในเรื่องราวของบทภาพยนตร์ การที่ต้องการจะสื่อ หรือ บอกเตือนสาว ๆ สมัยนี้ ผมว่าถ้าใครดูหนังแล้วย้อนมองดูตัวเอง ก็คงจะได้แง่คิดสอดแทรกกันไปจากความบันเทิงของหนังเรื่องนี้ครับ แต่หากผู้รับชม เป็นหนุ่มๆ ที่ต้องการจะดูสาวๆ สวย ๆ มาเล่นสีกันอย่างสนุกสนานก็ต้องบอกว่า สนองความต้องการของท่านได้ เพราะแม่นางทั้งเจ็ดนั้นสวยหลากสไตล์จริงๆ ! สวยชิบเป๋ง! สวยไส้ลาด! นางพยาบาลครับ นางพยาบาล…เหอ เหอ เล่นเอาสาวสวยๆ มาใส่ชุดนางพยาบาล เดินในโรงพยาบาล (เทียม) แล้วเล่นเลือดให้ไส้ลาด! เซ็กส์ซี่ สยอง เป็นหนึ่งในพล๊อตหนังสยองที่ใช้ทีไรก็ได้ผล..ไม่ว่าจะเป็นแฟนหนังสยอง หรือเฒ่าหัวงู ต่างชูชัน ไปหา ไปคว้ามาดูกันได้อย่างเพลิดเพลิน… ฉากโหดๆ ฉากสยองๆ ของหนังเรื่องนี้ก็ทำได้กระชับ ฉับไว ไม่ต้องลุ้นให้เสียเวลา เพราะฉากดังกล่าวมันมาตั้งแต่เริ่มเรื่องกันเลย มุมกล้องอาจจะดูแปลกใหม่สำหรับแฟนหนังทั่วไปที่ไม่ค่อยได้ดูหนังสยอง แต่อาจจะเป็นมุมกล้องธรรมดาๆ ของแฟนหนังสยองที่ดูมันแต่หนังสยอง ภาพการตายของพยาบาลสาวทั้ง 6 บุคลิกถูกกำหนดให้ตาย ด้วยความชอบส่วนตัวของแต่ละคน อาทิ ใครชอบกิน ก็ตายเพราะกิน ใครชอบของหรู ก็ตายเพราะของหรู ใครชอบออกกำลังกาย ก็ตายเพราะออกกำลังกาย เป็นต้น คงไม่ต้องบรรยายอะไรมากครับ คิดว่าเพื่อนๆ หลายคนคงจะนึกพล็อตกันออก ผมชอบการดำเนินเรื่องของสาวที่ชื่อ “โจ้” มากที่สุดครับ สาวบ้ากิน กินทุกอย่างที่ขวางหน้า…ฉากการตายของโจ้ จะจบชีวิตลงในห้องดองอวัยวะ หากผู้กำกับบ้าเลือดมากกว่านี้ ผมแนะนำให้สาวโจ้เดินเปิดขวดหยิบอวัยวะดองขึ้นมากินทีละขวด ทีละขวด กรุ๊บ ๆ ก่อนให้ซัดใบมีดหมอที่เลาะขากรรไกร จนกรามหลุด ลิ้นห้อย ตายอย่างสวยงามกันไป น่าจะเข้าท่าไม่น้อย ส่วนฉากที่ผมไม่ชอบ และคิดว่าแฟนหนังสยองของ Takashi Miike หลายคนคงไม่ชอบ ก็คือฉากตอนจบของเรื่อง ที่สาวตาหวานคลานออกมาจากช่องคลอดของพยาบาลนุ๊ก โอ้ว…ทั้งมุมกล้อง ทั้งซาวนด์ ทั้งท่าทางของตัวแสดง มันช่าง….เหลือเกิน ไม่น่าครับ ไม่น่าเลย…ผมว่า เดี๋ยวนี้คนไทยไม่ได้อยู่แค่ในกะลาครับ สื่อมากมาย มีให้เลือกสรร หนังมากมายมีให้เลือกหา การกระทำแบบนี้ ใครได้ดูก็คงคิดได้ครับว่าหมายถึงอะไร..ถือเป็นความคิดเห็นของคนดูคนนึงละกันนะครับ ผมมันแฟนหนังน้า Miike เค้า เลยดูแล้วมันหงุดหงิดพิลึก! หนังสยองของไทยอีกเรื่องที่ตั้งใจทำออกมาให้คนไทยแฟนหนังสยองได้เสพกันครับ…ใครอยากเสพหนังสยองสอนใจหญิง ก็ลองหามาดูได้เพลิน ๆ ครับ หรือใครอยากดูหนังสยองเซ็กส์ซี่ น่ารัก ก็หามาดูกันได้ไม่ว่าจ้า ^^
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น